Θυμιατό Τα θυμιατά που χρησιμοποιούμε στους Ιερούς Ναούς είναι κινητά μεταλλικά σκεύη που στο κάτω μέρος δέχονται τα αναμμένα κάρβουνα...
Το πολυφωνικό τραγούδι αποτελεί παγκόσμιο, μοναδικό μουσικό φαινόμενο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που ισχυρίζονται ότι ταυτίζεται με το δώριο τρόπο των αρχαίων Ελλήνων, την κατεξοχήν «ελληνική αρμονία». Το συναντάμε στα βορειοδυτικά του Νομού Ιωαννίνων (χωριά του Πωγωνίου, Παρακάλαμος, χωριά βόρεια της Κόνιτσας), σε ελάχιστα χωριά στα βορειοανατολικά της Θεσπρωτίας (Τσαμαντάς, Λιάς, Βαβούρι, Πόβλα) και, κυρίως, στη Bόρειο Ήπειρο, στα χωριά της ελληνικής μειονότητας στα νότια της Αλβανίας (Δερόπολη, Άνω Πωγώνι, Βουθρωτό, Χειμάρα). Η εκτέλεση του πολυφωνικού τραγουδιού απαιτεί τους εξής ρόλους: Παρτής ή πάρτης ή σηκωτής είναι εκείνος που τραγουδά την κύρια μελωδία, αρχίζοντας, «παίρνοντας» ή «σηκώνοντας» το τραγούδι. Του απαντά ο δεύτερος που «γυρίζει» ή τσακίζει» το τραγούδι, για αυτό λέγεται και γυριστής Μερικές φορές, στη θέση του γυριστή, ή σύμφωνα με κάποιους μουσικολόγους, παράλληλα με αυτόν, συναντάμε το ...
Κατά το διάστημα του 18ου αιώνα, η μονή Κοτροτσανίου, μαζί με τις σκήτες και τα κτήματά της, διέθρεψαν με εισοδήματα το Πρωτάτο, που διένεμε τα αποστελλόμενα ποσά σε καθεμία μονή του Αγίου Όρους ή στις ελληνικές σχολές της Ανατολής. Με απλά λόγια, αυτά τα χρήματα εβοήθησαν στην ανάπτυξη του ελληνικού πνεύματος, στη διαφώτιση του ελληνικού Έθνους που, εδώ και 400 χρόνια περίπου, υπέφερε από τους Τούρκους. Αυτός ήταν ο λόγος, όπως είδαμε και στο πρώτο μέρος της εργασίας μας, για τον οποίο οι ρουμανικές ελεημοσύνες μετριάστηκαν μετά το 1821. Αυτό έγινε, όχι εξαιτίας των Ρουμάνων, αλλά των Τούρκων, οι οποίοι θεωρούσαν τα ρουμανικά μετόχια αστείρευτες πηγές εισοδημάτων, δυνάμενες να χρηματοδοτήσουν τα επαναστατικά κινήματα των Ελλήνων, που τα εθνικά τους αισθήματα ...
Μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη στις 21 Μαρτίου 1544 Ο Άγιος καταγόταν από την Γρανίτσα της Ευρυτανίας. Ήταν από μικρό παιδί αναθρεμμένος εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Ήταν έγγαμος. Λόγω της γενικής αλλά και οικογενειακής δυστυχίας πήγε στη Θεσσαλονίκη και εργαζόταν ως πωλητής άρτου. Ήταν ελεήμων και φιλακόλουθος και παρακολουθούσε και όλες τις αναγνώσεις που γίνονταν για την ωφέλεια των πιστών. Τη Δευτέρα μετά την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, πριν να τελειώσει η ανάγνωση,μετά την εσπερινή ακολουθία,έφυγε από τον ναό και πήγε στο εργαστήριό του, πράγμα που δεν συνήθιζε και κάθισε λίγο. Ένα τουρκόπουλο από τα γειτονικά σπίτια πήγε να αγοράσει ψωμί. Ο Άγιος,κατά τη συνήθειά του, άρχισε να ρωτά το παιδί,που πηγαίνει, τι πιστεύει κι αν καταλαβαίνει αυτά που λέει. Τότε έτυχε να περνάει ένας ...
Ο παππούς αρρώστησε χρονιάρα μέρα! Του Ευαγγελισμού, μέρα της γιορτής του και πρέπει να μείνει στο κρεβάτι! Ο Φώτης κάθισε να του κάνει παρέα. ΄Έξω τα παιδιά παίζουν, χαλούν τον κόσμο, μα ο Φώτης θέλει να μείνει με τον παππού. Πήρε μία καρέκλα, κάθισε κοντά στο παράθυρο και βλέπει τον ήλιο που γέρνει. - Παππού, του λέει, αύριο θα πάμε να στεφανώσουμε το Ηρώο! Κι είμαι χαρούμενος! Σπιθίζουν τα μάτια του παππού. - Σκέψου χαρά που θα έχει το άγαλμα! λέει σιγά. Γελάει ο Φώτης. -Μην κοροϊδεύεις παππού! Να μου πεις, χαρά που θα έχει η ψυχή του ήρωα, το καταλαβαίνω. Το μάρμαρο όμως… Ο παππούς δε βιάζεται ν’ απαντήσει. Σηκώνεται με κόπο. - Δεν κάνει να σηκωθείς, προσπαθεί να τον συγκρατήσει ο Φώτης. Χαμογελάει πονηρά ο παππούς. - ...
Η μελέτη της θεολόγου Νίκης Νικολάου για τη σχέση της θεολογικής ανθρωπολογίας με τη Βιοηθική (προηγούμενη δημοσίευση: www.pemptousia.gr/?p=91835) συνεχίζεται με τις συνέπειες του Χριστολογικού δόγματος, αναφορικά με την προοπτική της ανθρώπινης ανάστασης και οντολογικής ανακαίνισης. 2.6 Η Χριστολογία ως υπέρβαση της διαλεκτικής κτιστού – ακτίστου Στο πρώτο κεφάλαιο, αναφέρθηκε ότι μεταξύ κτιστού (άνθρωπος) και ακτίστου (Θεός) υπάρχει οντολογικό χάσμα. Ο Χριστός πρόσφερε στον κτιστό άνθρωπο τη δυνατότητα υπέρβασης του θανάτου. Ο Ίδιος, εξάλλου, ενσαρκώνει την υπέρβαση του θανάτου, γιατί στο πρόσωπό Του το κτιστό ζει αιώνια. Ο Ζηζιούλας στρέφεται προς τον Όρο της Συνόδου της Χαλκηδόνας για την ένωση των δύο φύσεων στον Χριστό, ώστε να τεκμηριώσει την ανωτέρω θέση. Συγκεκριμένα, αναφέρει ότι με το επίρρημα αδιαιρέτως τονίζεται ότι «ανάμεσα στο κτιστό και στο άκτιστο δεν ...
Ήταν δυό αδέλφια• τα οποία, αφού μοιράστηκαν αναμεταξύ τους την πατρική περιουσία, ο ένας έμεινε στο σπίτι, ενώ ο άλλος...
