26 Ιουνίου 2015

Ο Βασίλης, φεύγοντας με το καράβι, σκέφτεται: Ο Αποστόλης ήταν, λέει, μυημένος. Κι αυτός ήταν μυημένος. Μα ο Αποστόλης είχε μπροστά του όλο το μέλλον για δράση και νίκη. Ήταν ακόμα παιδί o Αποστόλης, γεμάτος ζωή και λαχτάρα. Αυτός τι είχε πια; Ούτε μητέρα ούτε γυναίκα ούτε παιδί ούτε τζάκι. Όλα τού τα είχαν σκοτώσει, όλα τού τα είχαν κάψει και, χειρότερα απ' όλα: του είχαν πάρει την ελπίδα!... Τι να στήσει πια όρθιο, που όλα ήταν γκρεμισμένα; Και τώρα θα πήγαινε πίσω στον αφέντη του χωρίς τον Περικλή; Θα ξανάμπαινε πάλι περιβολάρης; Και με τι κουράγιο; Είχε φύγει μια φορά από τη Μακεδονία και ξανάφευγε και τώρα. Μα τότε είχε την ελπίδα πως ζούσε το παιδί του. Και ζούσε κι ...

Μαρτύρησε στη Θεσσαλονίκη στις 26 Ιουνίου 1813 Ο Άγιος Νεομάρτυς και Οσιομάρτυς Δαβίδ καταγόταν από τις Κυδωνιές (Αϊβαλί),πόλη της Μ. Ασίας. Σε νεαρή ηλικία ήλθε στο Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός στη Σκήτη της Αγίας Άννης. Ζούσε κοντά στον γέροντά του την θεάρεστη ζωή των μοναχών.Πρωτοστάτησε για την εκ βάθρων ανακαίνιση των ναών της Μεταμορφώσεως στην κορυφή του Άθω και της Παναγίας πιο κάτω, καθώς και την κατασκευή δεξαμενών για τη συγκέντρωση πόσιμου νερού, για την εξυπηρέτηση των μοναχών και των προσκυνητών. Για τον λόγο αυτό είχε πάει στη Σμύρνη της Μ. Ασίας,όπου συγκέντρωσε χρήματα από τους ευσεβείς χριστιανούς και με τα χρήματα αυτά έγινε η ανακατασκευή των ναών. Σύγχρονη τοιχογραφία του οσιομάρτυρος Δαβίδ στην Μονή Ξηροποτάμου. (Από το βιβλίο του ...

Επανερχόμαστε στον πρώτο λόγο του Κυρίου μας κατά τη δημόσια εμφάνισή του, το «μετανοείτε». Δεν έχουν ανάγκη μετανοίας όσοι φύλαξαν με ακρίβεια τις υποσχέσεις του βαπτίσματος. Όποιος όμως παρέβη έστω και μία των ελάχιστων εντολών, υπόκειται στον κανόνα της μετανοίας με όλα τα συναφή. Εφ' όσον όμως δεν τίθεται θέμα αναμαρτησίας, έστω και αν μία ημέρα είναι η ζωή μας, η μετάνοια καθίσταται απόλυτο καθήκον και ζηλευτό επάγγελμα. «Όποιος ζητά παίρνει, όποιος ψάχνει βρίσκει, κι όποιος κτυπά του ανοίγεται... Αν λοιπόν εσείς, παρ’ όλο που είστε αμαρτωλοί, ξέρετε να δίνετε καλά πράγματα στα παιδιά σας, πολύ περισσότερο ο ουράνιος Πατέρας θα δώσει το Άγιο Πνεύμα σε όσους του το ζητούν»(Λουκ.11. 10,13). Η ενθαρρυντική παρακίνηση του Κυρίου ότι όταν ζητούμε και παρακαλούμε ...

Ως βασικοί άξονες που διέπουν αυτήν την ιδιάζουσα ανθρωπιστική κοσμοαντίληψη, του θρησκευτικού ανθρωπισμού, μπορούν να θεωρηθούν οι εξής: α) τα ζητήματα της γνώσης, η οποία έχει θρησκευτικό και ενίοτε αρχαιογνωστικό προσανατολισμό, και μόνον αργότερα, κατά τον 18ο αιώνα, κινήθηκε εντός των ενδιαφερόντων που έθετε η ενασχόληση με τις επιστήμες· β) η εθνική συνείδηση, που ενισχύεται ολοένα και περισσότερο ανάλογα με την παρεχόμενη παιδεία και γνώση· γ) η γλώσσα, που λειτούργησε ενοποιητικά προκειμένου να διασωθεί η εθνική ταυτότητα του υπόδουλου λαού· δ) η θρησκευτικότητα, που συνέχιζε την παράδοση των βυζαντινών θεολόγων Πατέρων, πράγμα αναγκαίο μπροστά στις απόπειρες επέμβασης στην κυρίαρχη θρησκευτική πίστη των ανθρώπων, τόσο από πλευράς των Τούρκων κατακτητών όσο και από πλευράς των Δυτικών μισσιοναρίων· ε) η κοινοτική αντίληψη ...