24 Ιουλίου 2015

Μαρτύρησε στην Κωνσταντινούπολη στις 24 Ιουλίου 1670 Ο Άγιος καταγόταν,κατά τον Άγιο Νικόδημο τον Αγιορείτη, από την Γκίο, κωμόπολη της επαρχίας Νικαίας, κατ’ άλλους από την Χίο ή την Κίο, πόλη της Μ. Ασίας. Όποια κι αν ήταν η καταγωγή του, στον τόπο του ο Άγιος ήταν πλούσιος, με σημαντική κοινωνική θέση, μορφωμένος αλλά και ευσεβής και ενάρετος Χριστιανός. Ήταν έγγαμος και είχε και παιδιά. Συνέβη τότε να επιβληθεί στην περιοχή υψηλή φορολογία, τόσο που δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν οι Χριστιανοί. Ο Άγιος, λόγω της θέσης του αλλά και της αγάπης του, έκανε αγωγή εναντίον των Τούρκων κατοίκων της πόλης του, ώστε να συνεισφέρουν κι αυτοί. Οι Τούρκοι φοβήθηκαν μήπως πραγματοποιηθεί το αίτημά του, διότι ήταν μεγάλος άρχοντας, λόγιος και με επιρροή ...

- Τρέξε κόσμε, σήμερα στις έξι, η παράσταση του ταχυδακτυλουργού Αλαφροχέρη! Κόσμος πολύς πηγαινοερχόταν στην πλατεία του χωριού κι έκανε τα ψώνια του στα διάφορα εμπορικά μαγαζιά. Κι όλοι σταματούσαν ν΄ ακούσουν τον ντελάλη  που φώναζε μ΄ όλη τη δύναμή του και τους προσκαλούσε στην παράσταση το απόγευμα. - Τρέξε κόσμε, το θέαμα της χρονιάς σήμερα με τα κόλπα του Αλαφροχέρη! Πράγματι, το απόγευμα το θεατράκι του χωριού ήταν γεμάτο κι όλοι περίμεναν τα «θαύματα» του ταχυδακτυλουργού. Σε λίγο εκείνος ντυμένος  μ΄ ένα κουστούμι  μαύρο που το στόλιζαν  κόκκινες ρίγες στο πλάι, εμφανίστηκε στο κέντρο της σκηνής με αργά, τελετουργικά βήματα. Αφού χαιρέτισε τον κόσμο με μια βαθιά υπόκλιση, σκέπασε το πρόσωπο κι όλο το κεφάλι του μ΄ έναν πράσινο μανδύα. Και τότε ...

Συνεχίζοντας την αποσπασματική δημοσίευση της μελέτης του κ. Δημήτρη Τσιολακίδη για τη θεολογική εξέταση της φροϋδικής ανάλυσης των ονείρων (προηγούμενη δημοσίευση: http://bitly.com/1HylBCZ) πληροφορούμαστε τις λεπτομέρειες των ποικίλων ερεθισμών που συντελούν στη δημιουργία τους. Προσθέτως εάν συμπεριλάβουμε και τους ερεθισμούς των εσωτερικών οργάνων όπως καρδιά, πνεύμονες κ. α., που μια μερίδα υποστήριξε, δεν αποδεικνύεται ότι αυτοί υπάρχουν αντικειμενικά παρά μόνο για μικρό αριθμό περιπτώσεων. Η λειτουργία του ονείρου σε αυτήν την περίπτωση συνίσταται στο να παραλλάσσει τη σημασία των εξωτερικών ερεθισμών όταν αυτοί κατορθώνουν να μπουν στο ονειρικό υφάδι. Ακριβώς όμως αυτή η είσοδός τους σημαίνει και την εξουδετέρωσή τους. Το όνειρο διατηρεί (εάν πρόκειται για ερεθισμό πόνου) μια παράσταση ασυμβίβαστη με τον πόνο, και ταυτόχρονα χρησιμοποιεί και «ιδιομορφίες του αισθήματος που απωθεί ...