16 Αυγούστου 2015

Μια μέρα ρώτησε ο Πέτρος τον Ιησού: «Κύριε, πόσες φορές μπορεί να με βλάψει ο αδερφός μου κι εγώ να τον συγχωρήσω; Μήπως επτά φορές;». «Όχι εφτά, αλλά εβδομήντα φορές εφτά να συγχωρήσεις», του είπε ο Κύριος και πήρε αφορμή για να πει την εξής παραβολή: Η Βασιλεία των Ουρανών μοιάζει με βασιλιά που θέλησε να λογαριαστεί με τους δούλους-χρεώστες του. Του έφεραν λοιπόν ένα χρεώστη που του όφειλε δέκα χιλιάδες τάλαντα, δηλαδή ένα τεράστιο ποσόν. Επειδή δεν είχε να τα πληρώσει, διέταξε ο βασιλιάς να πουληθεί αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του και όλα τα υπάρχοντά τους, για να πληρωθεί το χρέος. Ο δούλος έπεσε στα γόνατα και παρακάλεσε: «Κύριε, σπλαχνίσου με και όσα χρωστώ θα σου τα ...

Ο λόγος μας εδώ θα στραφεί κυρίως στην επιστροφή της χάριτος. Αυτή μετά από σκληρή δοκιμασία, αφού παιδεύσει τους αγωνιστές, επανέρχεται μονίμως ως βραβείο για αυτούς που άθλησαν νομίμως. Η διδασκαλία την οποίαν αναφέρουμε είναι η ακριβής πατερική παράδοση. Τα σημαντικότερα όμως απ’ όσα προβάλλομε  είναι οι αγώνες και τα λάφυρα της πείρας του οσιότατου Πατέρα μας, τα οποία διαπιστώσαμε και είδαμε ζώντας κοντά του.«Για όλα υπάρχει ορισμένη χρονική περίοδος και η κατάλληλη ευκαιρία για κάθε τι που γίνεται κάτω από τον ουρανό»(Εκκλ. 3, 1) κατά τη Γραφή. «Υπάρχει ορισμένος καιρός για να κλάψει κάποιος και για να γελάσει»( Εκκλ. 3, 4) όπως αναφέρει ο Σολομών. «Με μεγάλη υπομονή και εγκαρτέρηση περίμενα τη βοήθεια από τον Κύριο και με πρόσεξε ...