Αρχείο ημέρας

2 Μαΐου 2016

Τα εγκώμια του Επιταφίου και η Ι. Μονή Βατοπεδίου (Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Κουκόπουλος, ΜΤh)

Κατηγορίες: Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Η τελετή του όρθρου του Μεγάλου Σαββάτου κατά το βυζαντινό τυπικό,  τα μεγαλυνάρια ( κοινώς εγκώμια ) του Επιταφίου και η  Μονή Βατοπεδίου  Η τελετουργία του Επιταφίου βρίσκεται σε στενή συνάφεια με τον ενταφιασμό του Χριστού. Ως μορφολογικά στοιχεία είναι χαρακτηριστικά τον επιτάφιο: ένα τελετουργικό θρήνο για τον ενταφιασμό του Χριστού  και το λειτουργικό ύφασμα του επιταφίου, το οποίο φέρει μια κεντητή απεικόνιση του νεκρού Χριστού. Το τελευταίο αφού τεθεί σε  προσκύνηση κι απόδοση τιμής  μεταφέρεται κατά την τελετουργική περιφορά – μία υποδήλωση της μεταφοράς του Χριστού, που απεικονίζεται σε αυτό, προς το μέρος του ενταφιασμού του. Η θρησκευτική αυτή τελετουργία αναπτύχθηκε και εξελίχθηκε – με τα προαναφερθέντα στοιχεία - στην Κωνσταντινούπολη και κυρίως στην Αγία Σοφία στις αρχές του 14ου αιώνα. ...

Περισσότερα

Οι παραχαράξεις που υπέστη το πρόσωπο του Χριστού από τους συγχρόνους του (Αθανάσιος Μουστάκης, Δρ Θεολογίας)

Κατηγορίες: Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Συνήθως, χρησιμοποιούμε τη λέξη «παραχάραξη» για να δηλώσουμε την προσπάθεια κατασκευής κίβδηλων –πλαστών– νομισμάτων. Η ετυμολογία της περιγράφει την πράξη του απατεώνα νομισματοκόπου, ο οποίος παρά τον νόμο χαράσσει σχέδια σε μια μήτρα για να δημιουργήσει πλαστά, μη αυθεντικά, νομίσματα με χαμηλή περιεκτικότητα πολυτίμων μετάλλων και να κερδίσει διοχετεύοντάς τα στην αγορά. Κατ᾿ επέκταση, στην καθομιλουμένη η λέξη έχει ταυτιστεί με κάθε προσπάθεια παραποίησης και αλλοίωσης φράσεων, εννοιών, αντιλήψεων. Το πρόσωπο του Χριστού υπέστη πάρα πολλές παραχαράξεις από τη στιγμή που ήρθε στον κόσμο μας μέχρι σήμερα. Πολλοί αλλοίωσαν και διέστρεψαν το σκοπό της παρουσίας Του ανάμεσά μας ήδη από την εποχή που ζούσε. Για να κατανοήσουμε αυτές τις προσπάθειες παραχάραξης θα πρέπει να αναφερθούμε στον ιουδαϊσμό της εποχής του Χριστού, ο οποίος ...

Περισσότερα

Άνοιξη και Ανάσταση (Δρ. Χαράλαμπος Μπούσιας, Μέγας Υμνογράφος της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας)

Κατηγορίες: Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Ο Θεός δίνει στον καθένα μας «συν τω πειρασμώ και την έκβασιν» (Α΄ Κορ. ι΄ 13). Δίνει το χειμώνα των πειρασμών και των θλίψεων, αλλά και την άνοιξη της εκβάσεως και της αναψυχής. Δίνει το θάνατο του φθαρτού σώματος, αλλά και την ανάσταση της ψυχής. Δίνει το σταυρό, αλλά ο ίδιος γίνεται Κυρηναίος μας στην επίπονη άρση του. Και δεν υπάρχει σταυρός χωρίς ανάσταση, όπως δεν υπάρχει χειμώνας χωρίς άνοιξη. Άνοιξη και Ανάσταση είναι έννοιες ταυτόσημες. Δεν μπορούμε να δεχθούμε τη μία και να απορρίψουμε την άλλη. Δεν μπορούμε να απολαμβάνουμε την πρώτη και να αμφισβητούμε τη δεύτερη. Γράφει ο Απόστολος Παύλος: «Άφρον, συ ο σπείρεις, ου ζωοποιείται εάν μη αποθάνη· και ο σπείρεις, ου το σώμα το γενησόμενον σπείρεις, αλλά ...

Περισσότερα

The Date for the Celebration of Easter (Georgios Metallinos)

Κατηγορίες: In English

Fr. Georgios Metallinos Despite the fact that calendars and the measurement of time are purely conventional in the Christian conscience, temporal definition has sometimes affected Christian society on important theological issues, such as the celebration of Easter. Christian Easter, typologically linked to the Jewish Pesakh (Passover) (Paschal lamb / “slaughtered lamb / Christ”; cf. Rev. 5, 12) was established by the Apostles as a “remembrance” of Christ’s sacrifice on the cross. But the content of the feast and the day on which it was to be celebrated caused serious problems. The Judaizing Christians, the Quartodecimans of Asia Minor, stressed the event of the Crucifixion and celebrated on the 14th day of the month of Nisan, together with the Jews. Gentile Christians, ...

Περισσότερα

Ανάσταση και αιώνια ζωή είναι ο ίδιος ο Χριστός! (Γεώργιος Ι. Μαντζαρίδης, Ομότιμος Καθηγητής Θεολογικής Σχολής Α.Π.Θ.)

Κατηγορίες: Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Η καινούργια εντολή του Χριστού δεν είναι απλώς εντολή για αγάπη με την γενικότερη έννοιά της. Άλλωστε αυτή είναι έμφυτη ως «σπερματικός λόγος» μέσα στον άνθρωπο και όλοι λίγο-πολύ αγαπούν τους συνανθρώπους τους. Το καινούργιο εδώ βρίσκεται στο «καθώς ηγάπησα υμάς». «Ει αγαπάτε τους αγαπώντας υμάς, ποία υμίν χάρις εστί; Και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι». Ο Χριστός θυσιάστηκε για τους άλλους. Και το «καθώς ηγάπησα υμάς» σημαίνει να θυσιάζεται ο πιστός για τους άλλους. Η αγάπη που αγκαλιάζει και τους εχθρούς είναι αδιανόητη και ουτοπική χωρίς την ανάσταση. Και η ανάσταση είναι ο θρίαμβος της αγάπης. Γίνεται λοιπόν φανερό ότι η ανάσταση και η αγάπη, τα βασικά αυτά θεμέλια της δογματικής και της ηθικής διδασκαλίας του Χριστιανισμού αντίστοιχα, ...

Περισσότερα

Γέροντος Σωφρονίου Σαχάρωφ: Βίος του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου σε ηχητική απόδοση (μέρος 31ο) (Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ († 1993))

Κατηγορίες: Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Βίος του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου μέρος 31ο. Ανάγνωση απο το ομώνυμο βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου Σαχάρωφ, εκδ. Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Έσσεξ Αγγλίας. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ι.Μ. Λεμεσού. Διαβάζει η κυρία Όλγα Κοκκίνου.   %audio%

Περισσότερα