9 Δεκεμβρίου 2016

Ο Ξενοφάνης, «βαδίζοντας» επάνω στο πρότυπο του Ησίοδου, «αποκλίνει από τις θεωρίες των φυσικών φιλοσόφων, αναζητώντας μια ενιαία αρχή στη θεϊκή σφαίρα και όχι στην ύλη, όπως ο Θαλής». Για τον φιλόσοφο, η ανθρώπινη γνώση, έτσι ακριβώς όπως την αντιλαμβανόμαστε εμείς σήμερα με την εμπειριστική υφή της, «θεωρείται περιορισμένη και αμφισβητήσιμη». Σύμφωνα με τον Ξενοφάνη σχετικά με όλα τα πράγματα υπάρχουν μόνο γνώμες και κανένας άνθρωπος δε μπορεί να γνωρίζει την «πλήρη αλήθεια» για τους Θεούς. Ο Θεός του Ξενοφάνη, δεν μπορεί να γίνει κατανοητός από τον άνθρωπο, λόγω του μόνιμου κατά κάποιον τρόπο προβλήματος της γνώσης. «Όμως οι άνθρωποι εν αντιθέσει με την Ησιόδεια ιδέα, η οποία τους θέλει απόλυτα εξαρτημένους από τους Θεούς, εδώ έχουν τη δυνατότητα να προσπαθούν ...

Η ανάπτυξη των Μ.Ε.Θ. και γενικότερα της ιατρικής τεχνολογίας, έφερε ως αποτέλεσμα την μακροχρόνια και επιτυχή καρδιοναπνευστική υποστήριξη ατόμων με βαριές και ανεπανόρθωτες βλάβες. Με άλλα λόγια αν δεν υπήρχαν τα μηχανήματα που μας διατηρούν στην ζωή στην Μονάδα εντατικής θεραπείας (Μ.Ε.Θ.) δεν θα πεθαίναμε με αυτόν τον τρόπο. Άτομα που θα έπαυαν να αναπνέουν σήμερα με τη βοήθεια  των τεχνιτών μέσων (αναπνευστήρας κ.λπ.) μπορούν να έχουν κανονική κυκλοφορία αίματος και αναπνοής και επομένως κανονική λειτουργία των ζωτικών οργάνων. Οι εξελίξεις αυτές, όπως καταγράψαμε και παραπάνω, μετατόπισαν την αντίληψη για το θάνατο, αρχικά των γιατρών και των νοσηλευτών και αργότερα του νομικού κόσμου και της κοινής γνώμης, από την παύση της καρδιοαναπνευστικής  λειτουργίας στην παύση της εγκεφαλικής και εισήγαγαν μέσα από ...

Κατά τις ημέρες των εορτών του αγίου δωδεκαημέρου, συνηθίζεται από μουσεία και πολιτιστικούς φορείς, να οργανώνονται εκπαιδευτικά εορταστικά προγράμματα.  Στόχος των προγραμμάτων αυτών, υποτίθεται ότι πρέπει να είναι, η γνωριμία των παιδιών με τη μεγάλη γιορτή που πλησιάζει, σε συνδυασμό προφανώς και με τα εκθέματα (αν πρόκειται για μουσείο) ή με τη γενικότερη φιλοσοφία του, αν πρόκειται για έναν πολιτιστικό χώρο. Είναι μία ευκαιρία λοιπόν και για τα παιδιά να ανακαλύψουν στιγμές της εκκλησιαστικής ιστορίας, μέσα από τη διήγηση, τις κατασκευές, το εκπαιδευτικό παιχνίδι. Αν όμως θελήσει κανείς να μελετήσει την ουσία αυτών των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, θα δει ότι είναι απόλυτα «ξεκομμένα» από την παράδοσή μας και μάλλον δεν έχουν καμία σχέση με το κοσμοϊστορικό γεγονός της Γέννησης του Ιησού Χριστού.  ...

Β) «Αλ­λ’ ό­τε ο ιε­ρεύς ε­ξελ­θών έ­ψα­λε το “Δεύ­τε ί­δω­μεν, πι­στοί, πού ε­γεν­νή­θη ο Χρι­στός”, τό­τε αι μορ­φαί των Α­γί­ων ε­φά­νη­σαν ως να ε­φαι­δρύνθη­σαν εις τους στί­χους. “Α­κο­λου­θή­σο­μεν λοι­πόν έν­θα ο­δεύ­ει ο Α­στήρ” και ο κυρ Α­λε­ξαν­δρής εν­θου­σιών έ­λα­βε την υ­ψη­λήν κα­λά­μην και έ­σει­σε τον πο­λυέλε­ον με τας λα­μπά­δας ό­λας α­νημ­μέ­νας. “Αγ­γε­λοι υ­μνού­σιν α­κα­τα­παύ­στως ε­κεί” και ε­σεί­σθη ο να­ός ό­λος α­πό την βρο­ντώ­δη φω­νήν του πα­πα-Φρα­γκού­λη με­τά πά­θους ψάλ­λο­ντος: “Δό­ξα εν υ­ψί­στοις λέ­γο­ντες τω σή­με­ρον εν σπη­λαί­ω τε­χθέντι”, και οι άγ­γε­λοι οι  ζω­γρα­φι­στοί, οι πε­ρι­κυ­κλού­ντες τον Πα­ντο­κρά­το­ρα ά­νω εις τον θό­λον, έ­τει­ναν το ούς, α­να­γνω­ρί­σα­ντες οι­κεί­ον αυτοίς ύ­μνον». Στο μικρό αυ­τό α­πό­σπα­σμα του Πα­πα­δια­μά­ντη πα­ρα­τη­ρεί κα­νείς τα ε­ξής: 1ο Τη γνω­στή δια­φο­ρε­τι­κή χρή­ση της γλώσ­σας στο α­φη­γημα­τι­κό τμή­μα και τους δια­λό­γους 2ο Την ...

Ήταν τόσο χαρούμενα τα παιδιά, που θα μπορούσαν να τραγουδούν ώρες ολόκληρες. Ένιωθαν τα πόδια τους να έχουν φτερά. – Τι λέτε, συνεχίζουμε, παιδιά; ρώτησε η Στέλλα. – Πάμε! απάντησαν εκείνα όλο ενθουσιασμό. – Έχω μια ιδέα, κορίτσια. Όσα χρήματα συγκεντρώσουμε από τώρα και στο εξής, να τα δώσουμε στο φιλόπτωχο ταμείο της ενορίας μας. Ο παπα-Γιώργης είπε στο κήρυγμα της Κυριακής ότι πολλοί αδελφοί μας υποφέρουν. Και μάλιστα, αυτό που μου έκανε εντύπωση, ήταν που είπε ότι μπορεί να μη φαίνονται ότι έχουν ανάγκη, γιατί κάποιοι από αυτούς μένουν σε μεγάλα, ακριβά σπίτια, αλλά δεν είναι ασε θέση ούτε καν να τα ζεστάνουν. Κι αυτό, γιατί έχασαν τη δουλειά τους και έγιναν «νεόφτωχοι», όπως τους αποκάλεσε. – Πολύ καλή ιδέα, είπε η Αντωνία. – ...

  Ο μακαριστός Γέρων Γεώργιος Γρηγοριάτης, μιλώντας για το αληθινό νόημα του Τιμίου Σταυρού, τονίζει ότι η χάρις και η δύναμη του Σταυρού είναι ο πιστότερος σύντροφος του Χριστιανού που αγωνίζεται να νικήσει και να μεταμορφώσει κάθε στοιχείο του παλαιού ανθρώπου και να ζήσει εν Χριστώ. %audio%