6 Σεπτεμβρίου 2018

Ρίζα περιεκτική όλης της αμαρτωλότητάς μας είναι, όπως όλοι γνωρίζουμε, η υπερηφάνεια, η οποία εκδηλώνεται στον πεπτωκότα άνθρωπο ως αυτοθέωση, ως επιδίωξη αυτάρκειας και αυτονόμησης από τον Δημιουργό, ως αυτοδικαίωση, ως απολυτοποίηση της ανθρώπινης λογικής, ως επιδίωξη απόκτησης δύναμης, δόξας και υλικών αγαθών, ως ηδονολατρεία, ως μνησικακία κλπ. κλπ. κλπ. Το αντίδοτο της υπερηφάνειας είναι ασφαλώς η ταπείνωση, η οποία στον Μοναχισμό ασκείται κυρίως με την υπακοή και την εκκοπή του «ιδίου θελήματος», και την οποία στην πράξη βλέπουμε να εφαρμόζεται σε διάφορους βαθμούς: από την απλή υπακοή στον Γέροντα μέχρι την πλήρη απάρνηση του εαυτού μας, κατά μίμηση του Υιού του Θεού, ο οποίος «εταπείνωσεν εαυτόν γενόμενος υπήκοος μέχρι θανάτου» , καταβαίνοντος μέχρι «τα κατώτερα μέρη της γης» , δηλαδή ...

Τα κυριότερα στοιχεία της ετερόνομης ηθικής είναι η φιλαυτία και η ιδιοτέλεια. Αυτά κάνουν τον άνθρωπο να ενεργεί εγωκεντρικά, με αποτέλεσμα η συμπεριφορά του να έρχεται σε αντίθεση με το φυσικό ενιαίο θέλημα της ανθρώπινης φύσης, το οποίο ενώνει παρά διασπά. Αυτή η εγωκεντρική συμπεριφορά του ανθρώπου τον υποδουλώνει στην αμαρτία, με κύριες συνέπειές της την φθορά και τον θάνατο, που σηματοδοτούν την έσχατη μορφή δουλείας. Αυτό συνέβη με την πτώση των Πρωτοπλάστων. Ο άνθρωπος συνειδητοποιεί ότι είναι φθαρτός κι ότι κάποια στιγμή θα πεθάνει, έτσι δημιουργείται μέσα του ο φόβος του θανάτου . Αυτός με τη σειρά του δημιουργεί την ιδιοτέλεια. Έτσι υπάρχει ένας φαύλος κύκλος: φόβος θανάτου-ιδιοτέλεια . Επειδή γνωρίζει δηλαδή ότι κάποτε θα πεθάνει, προσπαθεί να απολαύσει όσα ...

Σκοπός αυτού του άρθρου είναι η κατανόηση των θείων και ιερών κανόνων οι οποίοι ρυθμίζουν τη ζωή της Εκκλησίας, αλλά και τον βίο των χριστιανών, όχι με νομικούς όρους, αλλά σταθερά με πνεύμα φιλανθρωπίας, που εξαντλείται με κάθε τρόπο, σε τέτοιο μάλιστα βαθμό, που ο κανόνας γίνεται οικονομία, και η οικονομία κανόνας. Οι ι. Κανόνες περιλαμβάνονται σε ένα βιβλίο που ονομάζεται «Πηδάλιον της νοητής νηός της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής των Ορθοδόξων Εκκλησίας». Το Πηδάλιο εκτός από τους ιερούς κανόνες των Οικουμενικών Συνόδων και των επικυρωμένων από αυτές, οι οποίοι είναι καθολικής ισχύος, περιέχει επίσης κανόνες και αποφάσεις άλλων Συνόδων ακόμη και αγίων Πατέρων με τις ερμηνείες αυτών. Το κύρος των ι. Κανόνων των Οικουμενικών Συνόδων είναι απόλυτο, περιβεβλημένο με θεία ...

Με τις γνωστές φράσεις, «ΣΤΩΜΕΝ ΚΑΛΩΣ, ΣΤΩΜΕΝ ΜΕΤΑ ΦΟΒΟΥ…», που ακούμε σε κάθε θεία λειτουργία, την ώρα της Αγίας Αναφοράς, ο Αρχάγγελος Μιχαήλ ανέκοψε τη συνέχιση της «πτώσης» των αγγελικών ταγμάτων, που ο Εωσφόρος είχε παρασύρει στην παρακοή. Των αγγέλων εκείνων, που αμφισβήτησαν την ανωτερότητα τού Θεού και θέλησαν να εξισωθούν προς Αυτόν. Στην απόλυτη ελευθερία της βούλησης, που απολαμβάνουν Άγγελοι και άνθρωποι, εμφιλοχώρησαν τα «μικρόβια» των μεγάλων παθών της αλαζονείας, της υπερηφάνειας, της αρχομανίας, της πρωτοκαθεδρίας και παρέσυραν στην παρακοή και την πτώση τον Εωσφόρο και τους ομόφρονές του αγγέλους. Τα «μικρόβια» αυτά, που προσέβαλαν ακόμα και μέρος των αγγελικών ταγμάτων, είναι πανίσχυρα. Αποτελούν τους πλέον θανάσιμους εχθρούς τού ανθρώπου. Χρειάζεται συνεχής εγρήγορση και σκληρός καθημερινός αγώνας για να τα κρατάμε ...

Ανάγνωση από το ομώνυμο βιβλίο της Esther-Ahn Kim από τις εκδόσεις Εν Πλω. Την μετάφραση του βιβλίου έχει επιμεληθεί ο Θάνος Μ. Κιοσόγλου. Η ηχογράφηση έγινε στον ραδιοφωνικό σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Λεμεσού. Διαβάζει ο Πρωτοσύγκελλος της Ι.Μ. Λεμεσού Αρχιμανδρίτης Ισαάκ. Your browser does not support the audio element.

1. Το προφητικό βιβλίο «Ζαχαρίας». Εισαγωγικά. Το παλαιοδιαθηκικό βιβλίο «Ζαχαρίας» περιέχει τους λόγους του ομώνυμου προφήτη, ο οποίος έδρασε στην Ιουδαία κατά την βασιλεία του Δαρείου του Α’ του Πέρση (στ’ αιώνας π.Χ.). Η τελική φάση της σύνθεσης του βιβλίου υπολογίζεται στα τέλη του δ’ π.Χ. αιώνος. Το έργο κατατάσσεται στα Προφητικά βιβλία, και συγκεκριμένα στους «Μικρούς Προφήτες». Το βασικό θέμα των κηρυγμάτων του βιβλίου είναι η αποπεράτωση των εργασιών ανοικοδόμησης του Ναού της Ιερουσαλήμ, ενώ «συνοψίζει τις ελπίδες της μεταιχμαλωσιακής ιουδαϊκής κοινότητας για αποκατάσταση» , οραματιζόμενος τον ερχομό του θριαμβευτή Μεσσία και την επιβολή μιας παγκόσμιας θεοκρατίας. Το έργο χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο πρώτο (κεφ α’-η’) περιέχονται οράματα και προφητείες της περιόδου 520-518 π.Χ., που προμηνύουν την αποκατάσταση λαού του ...