Πεμπτουσία

Αποτελούν την κορωνίδα του Έθνους μας και μπορούμε κάλλιστα να τους εντάξουμε στη χορεία των «Μεγάλων Ελλήνων». Ο όλος βίος τους αποδεικνύει περίτρανα την υπέρμετρη αγάπη τους για την Ελλάδα και την εδραίωση του Νεοελληνικού κράτους. Οι ίδιοι, στην πλειονότητά τους, γόνοι εύπορων και μη, οικογενειών – εντός και εκτός των ορίων της σημερινής Ελλάδος – έθεσαν ό,τι είχαν και δεν είχαν, στη διάθεση της Πατρίδας. Κωνσταντίνος και Ευαγγέλης Ζάππας, Γεώργιος Αβέρωφ, Απόστολος Αρσάκης, Γεώργιος Σταύρου, Ιωάννης Μπάγκας, Χατζηλεόντης Χρήστου, Χρηστάκης Ζωγράφος, Βιολέτα Βίμπλη και τόσοι άλλοι, έλκουν την καταγωγή τους από την Ήπειρο. Μια περιοχή πασίγνωστη για τη φιλοπατρία και τη φιλομάθειά της. Χαρακτηριστική είναι η προσφορά του Κορυτσαίου Ιωάννη Μπάγκα, ο οποίος ενόσω ήταν ακόμη εν ζωή, προσέφερε όλες τις καταθέσεις ...

Στις αρχές της δεκαετίας του 70 το πιο γνωστό ανδρικό Κοινόβιο Μοναστήρι στην Αθήνα ήταν το Μοναστήρι του Αγίου Παντελεήμονος στη Πεντέλη. Και ο πιο γνωστός Γέροντας ήταν ο Γέροντας Σίμων ο Αρβανίτης. Και εγώ όταν έφθασα το 1974 στην Αθήνα για σπουδές στη Ριζάρειο Εκκλησιαστική Σχολή και μετά στη Θεολογική, έμαθα για τον Γέροντα Σίμωνα και το Μοναστήρι του τον Άγιο Παντελεήμονα. Μαζί με τη Μονή Παρακλήτου ήταν τα μόνα ανδρικά Μοναστήρια, που μπορούσαμε να επισκεφθούμε, να παρακολουθήσουμε μοναστηριακή Ακολουθία, να δούμε μοναχούς και προπάντων να δούμε Γέροντα, για εξομολόγηση, συμβουλή και ευχή. Μαζί με τον Όσιο Πορφύριο ήταν εκείνη την εποχή οι δύο πιο γνωστοί Γέροντες της Αθήνας. Θυμάμαι τον Γέροντα Σίμωνα τυφλό, ξαπλωμένο στο κελλάκι του να δέχεται το κόσμο ...

Ό­ταν το 336 π.Χ. ο Α­λέ­ξαν­δρος α­νέ­βη­κε στο θρό­νο της Μα­κε­δο­νί­ας, βρι­σκό­ταν στο ει­κο­στό πρώ­το έ­τος του και δώ­δε­κα χρό­νια αρ­γό­τε­ρα, ό­ταν πέ­θα­νε σε μια η­λι­κί­α ό­που οι πε­ρισσό­τε­ροι με­γά­λοι ά­ντρες βρί­σκο­νται α­κό­μη στο κα­τώ­φλι της κα­ριέ­ρας τους, ό­χι μό­νο εί­χε κα­τα­κτή­σει τον αρ­χαί­ο κό­σμο της ε­ποχής του , αλ­λά τον εί­χε θέ­σει σε πε­ρι­στρο­φή γύ­ρω α­πό έ­ναν και­νού­ριο ά­ξο­να (J.F.C. FULLER, Ι­διο­φυ­ής στρα­τη­γι­κή του Με­γά­λου Α­λε­ξάν­δρου, με­τάφ. Κ. Κο­λιό­πουλος σελ. 102). Η ό­λη με­τέ­πει­τα πο­ρεί­α της ι­στο­ρί­ας, η πο­λι­τι­κή και η πο­λι­τι­σμι­κή ζω­ή των κα­το­πι­νών ε­πο­χών δεν μπο­ρούν να κατανοηθούν ξε­χω­ρι­στά α­πό την κα­ριέ­ρα του Α­λέ­ξαν­δρου. Αιώ­νες με­τά το θά­να­το του ο Αππια­νός ο Α­λε­ξάν­δρειος πα­ρο­μοί­ω­σε τη σύ­ντο­μη βα­σι­λεί­α του με τη «φω­τει­νή λάμ­ψη της α­στρα­πής». Μια λάμ­ψη πραγ­μα­τι­κά εκ­θαμ­βω­τι­κή. Ή­ταν ένας άν­θρω­πος ε­ντε­λώς δέ­σμιος της μοίρας του και α­πο­λύ­τως α­φο­σιω­μέ­νος στο έρ­γο του. ...

Ο Θεόδωρος Πρόδρομος ή Πτωχοπρόδρομος, όπως έμεινε περισσότερο γνωστός για τον επαιτικό χαρακτήρα των ποιημάτων του, έζησε στο πρώτο μισό του 12ου αιώνα. Ο ίδιος σε ποίημά του προς τον Ιωάννη Β΄, γραμμένο για τον θάνατο του αυτοκράτορα το 1143 ή λίγο αργότερα, χαρακτηρίζει τον εαυτό του γέροντα, ενώ το τελευταίο έτος που αναφέρεται στα ποιήματα του είναι το 1166. Φανταστική απεικόνιση του «Πτωχοπρόδρομου» καθισμένου μπροστά στο αναλόγιο και με το προσωπικό του χειρόγραφο ανά χείρας, έργο του Νίκου Εγγονόπουλου, 1933. Οπωσδήποτε πρέπει να απέκτησε αξιόλογη μόρφωση. Στα ποιήματά του κάνει λόγο για σπουδές, που άρχισε σε πολύ μικρή ηλικία, και για επίπονή πνευματική εργασία, για την οποία παραπονείται, ότι ελάχιστα ανταμείφθηκε από την κοινωνία της εποχής του. Εντούτοις, παρά τις διαμαρτυρίες ...

Ομιλία της Δρ. Φοίβης Σπέη, Καθηγήτριας Εργοθεραπευτικής με θέμα την αναγκαιότητα παρέμβασης στο αυτιστικό φάσμα μέσα από επιστημονικά οργανωμένες δομές και υποστηρικτικές θεραπείες στην εκδήλωση του Ιερού Ενοριακού Ναού Αγίου Αντωνίου Άνω Πατησίων με θέμα: «Αυτισμός και θεραπευτικές προσεγγίσεις», η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019.

Μουσικές Βυζαντινές Διαδρομές με τον Άκη Ν. Λιλιόπουλο, Πρωτοψάλτη-Καθηγητή Γεν. Γραμματέα ΟΜΣΙΕ. Καλεσμένος ο Δημήτριος Χριστοδούλου, Πρωτοψάλτης του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Πολιούχου Θεσσαλονίκης.

Το Σάββατο 6 Οκτωβρίου 1912 τα ελληνικά πολεμικά πλοία με το θωρηκτό Αβέρωφ, καταφθάνουν στο Ρωμαίικο γιαλό και ο ναύαρχος Κουντουριώτης ζητά από τον Τούρκο διοικητή την άμεση παράδοση της Λήμνου. Ο Τούρκος διοικητής Μουτασαφίρης, ζητά 24 ώρες προθεσμία για να επικοινωνήσει με την Κωνσταντινούπολη, αλλά η τελική απάντηση ήταν ότι αρνείται να παραδώσει τη Λήμνο αμαχητί. Ο Κουντουριώτης πήρε πληροφορίες ότι οι Τούρκοι ετοιμάζονται για μάχη και έτσι ανέλαβε να προχωρήσει στην κατάληψη της Λήμνου την επόμενη μέρα. Την Κυριακή 7 Οκτωβρίου ο καιρός είναι βροχερός και δυσχεραίνει τις κινήσεις του ελληνικού στόλου. Ένα ραδιοτηλεγράφημα αναφέρει ότι το πολεμικό Πηνειός περιμένει στο ακρωτήρι Τηγάνι για να συναντηθεί με το υπόλοιπο σώμα των αποβατικών. Τότε όλα τα πολεμικά πλοία πλέουν στο ...

Ο Γιάννης Κόττορος, Λυκειάρχης Εκκλησιαστικού Λυκείου Πάτρας μιλάει για το θεσμό των Εκκλησιαστικών Σχολείων την ιστορία και το παρόν τους.

Οι Εικόνες της Συλλογής Αιμιλίου Βελιμέζη και των διαδόχων του, στη διάρκεια των τελευταίων 22 χρόνων ταξίδεψαν και παρουσιάστηκαν  σε 26 διεθνή μουσεία και πολιτιστικούς φορείς σε όλο τον κόσμο. Διήνυσαν 66.000 περίπου μίλια και έγιναν αντικείμενο θαυμασμού  από τα 700.000 άτομα, που επισκέφθηκαν τις πιο πάνω εκθέσεις, στις οποίες πολλοί από Εσάς παρευρεθήκατε. Τα ταξίδια αυτά αποτυπώνονται στον Τόμο: «Ταξιδεύοντας με τις Εικόνες της Συλλογής Βελιμέζη». Travelling with the Icons of the Velimezis Collection, ο οποίος θα παρουσιαστεί την 24η Οκτωβρίου στο Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη. Τη βραδιά αυτή, μετά τη πιο πάνω παρουσίαση, θα μπορέσουν οι φιλότεχνοι επισκέπτες να θαυμάσουν 68 αντιπροσωπευτικά Έργα από τη Συλλογή Αιμιλίου Βελιμέζη και των διαδόχων του, τα οποία είναι σε μόνιμη Έκθεση στην Ιστορική βιβλιοθήκη του Ιδρύματος. Αυτά ...

Εγκαίνια της έκθεσης της εικαστικού Μαρίας Κομπατσιάρη με τίτλο “Μολυβδόβουλα: Σφραγίζοντας την κληρονομιά του Βυζαντίου”, θα πραγματοποιηθεί τη Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2019 στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων «Ευτυχία Κουρκουτίδου-Νικολαΐδου» στις 19:00 του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού.  Παράλληλα θα πραγματοποιηθεί η τελετή απονομής βραβείων του διεθνούς διαγωνισμού κοσμήματος για κοσμήματα εμπνευσμένα από τη βυζαντινή ιστορία και παράδοση και τα εγκαίνια της Περιοδικής έκθεσης «Βυζαντινή Σαγήνη – Byzantine Charm Κοσμίδια χρυσοῦ και λίθων πολυτελῶν δημιουργηθέντα». Στις εκδηλώσεις θα παραστεί η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος. Η εκδήλωση αποτελεί συνδιοργάνωση της Βυζαντινής Θεσσαλονίκης, του Δήμου Θεσσαλονίκης και του Μουσείου Βυζαντινού Πολιτισμού. Διάρκεια έκθεσης: έως 17 Νοεμβρίου 2019.

Με αφορμή την επίσημη αναγραφή στο Αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας  επτά Νεομαρτύρων που γεννήθηκαν και μαρτύρησαν στην Καστοριά ή υπηρέτησαν σ’ αυτήν από την Αγία και Ιερά Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου υπό την προεδρεία του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ανασύρουμε από το αρχείο της Πεμπτουσίας τη συνέντευξη του Σεβ. Μητροπολίτη Καστορίας κ. Σεραφείμ  ο οποίος αναφέρεται στους τιμώμενους Νεομάρτυρες της Μητρόπολης Καστορίας.

Το Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2019 στην Ιερά Μονή Παναγίας Κυράς των Αγγέλων Λευκκίμης Κερκύρας, τελέσθηκε Δισαρχιερατική Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ.κ. Νεκταρίου  και Συνεργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μιχαλουπόλεως και Κασσοβίας (της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας Τσεχίας και Σλοβακίας) κ.κ. Γεωργίου. Με την ευκαιρία αυτή τελέσθηκε και το μνημόσυνο επί τη συμπληρώσει των 40 ετών από της κοιμήσεως της Μακαριστής Μοναχής Αναστασίας Βλάχου (την 22α Σεπτεμβρίου ε.ε.), Ηγουμένης και Ανακαινιστρίας της Μονής. Στην Θεία Λειτουργία συμμετείχαν κληρικοί της τοπικής Εκκλησίας αλλά και εξ’ άλλων Μητροπόλεων. Στο Αναλόγιο διηκόνησαν ο Γενικός Αρχιερατικός Λευκκίμμης π. Φώτιος Ασηκότης, ο Ηγουμενοσύμβουλος της Μονής Ιερομόναχος Αρσένιος και ο διακονών την Μονή Μοναχός Ιάκωβος. Παρέστησαν Ηγουμένες και Μοναχές από τις γυναικείες Μονές ...

Με αφορμή τον ένα χρόνο λειτουργίας του Βυζαντινού Μουσείου Μακρινίτσας. Αλήθεια, σε τι χρησιμεύει ένα μουσείο; Σε ό,τι χρησιμεύει κι η ιστορία: Στη φανέρωση κρυφών διαδρομών της ψυχής μας, που οι περιστάσεις ή οι επιλογές μας κράτησαν στο ημίφως. Είμαστε ό,τι πέρασε απ΄ αυτή τη γη. Είμαστε ένας σφιχτός, γεροδεμένος κόμπος, μουλιασμένος στο δάκρυ και στο αίμα γενεών και γενεών, που πέρασαν απ΄ αυτόν τον ευλογημένο πλανήτη, πάλεψαν, ρώτησαν, μάτωσαν, ζήτησαν το αιώνιο, γονάτισαν απ΄ το εφήμερο και τώρα ξέρουν αυτά που κάποτε θα μάθουμε κι εμείς. Στον κόμπο αυτό, μια ακόμη κλωστίτσα είναι η ύπαρξή μας, ενωμένη μ΄ αυτό που θα παραλάβουν οι επόμενοι, με την ελπίδα μας πως η κλωστίτσα αυτή θα μπορέσει να σκουπίσει έστω κι ένα δάκρυ κάποιου μακρινού μας απόγονου. Είμαστε το ...