Συναξαριακές Μορφές

Γεννήθηκε στο Βογατσικό της Δ. Μακεδονίας το 1838. Νέος ήλθε στο Άγιον Όρος, όπου εκάρη μοναχός και αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος στη μονή Ιβήρων. Το 1866 λόγω της γενομένης μεγάλης πυρκαϊάς καί άλλων πειρασμών αναχώρησε από τη μονή του. Είχε εργασθεί για την κοινοβιοποίηση της μονής του με άλλους πατέρες, αλλά δεν τα κατάφεραν. Ήταν φιλάνθρωπος αρκετά. Σκοπό της ζωής του έβαλε τη διάδοση των ελληνικών γραμμάτων και την ίδρυση σχολείων ως άλλος άγιος Κοσμάς Αιτωλός. Το 1900 επέστρεψε στο Άγιον Όρος, για να επανιδρύσει και ανακαινίσει την Αθωνιάδα Σχολή, μα δεν τα κατάφερε. Έφτασε μέχρι το Παρίσι, ίδρυσε στην Κωνσταντινούπολη τη «Φιλεκπαιδευτική Μακεδόνικη Αδελφότητα», που διατηρούσε στο Τσοτύλι Σιάτιστας Γυμνάσιο με οικοτροφείο, από το οποίο αποφοίτησαν περισσότεροι από 500 νέοι, αρκετοί ...

Γεννήθηκε στην Τρανσυλβανία. Μαζί με τον αδελφό του. το 1909, νεαροί και οι δύο, ντυμένοι με τις τοπικές ενδυμασίες, πήγαν στη μονή Νεάμτς, μεταφέροντας και την περιουσία τους. Αυτή την αποτελούσαν 350 πρόβατα, τέσσερα αλόγα με δύο καρότσες, τέσσερα γαϊδούρια και έξι σκυλιά, φύλακες του κοπαδιού. Τρεις εβδομάδες βάδιζαν, διασχίζοντας τα Καρπάθια όρη, για να φθάσουν στη μονή. Σε όλη τη διαδρομή μελετούσαν το Ψαλτήρι. Τους υποδέχθηκε μαι χαρά και αγάπη οηγούμενος Βαλέριος και όλη η συνοδεία του. Για τον ζήλο τους ο ηγούμενος σύντομα τους έκειρε μοναχούς. Ο αδελφός του ονομάσθηκε Αθανάσιος και ο ίδιος Κύριλλος. Ο π. Κύριλλος έδειξε ασυνήθιστο και αξιοθαύμαστο ζήλο στους μοναχικούς αγώνες από νωρίς. Διάβαζε όλο το Ψαλτήρι καθημερινώς, έτρωγε μία φορά την ημέρα, έκανε πολλές ...

Ο Άγιος Ευθύμιος γεννήθηκε στις μέρες του αυτοκράτορα του Βυζαντίου Λέοντα Ε’ του Αρμενίου (813 – 820 μ.Χ.), σε κάποια κωμόπολη της Γαλατίας, την Οψώ, που ήταν κοντά στην Άγκυρα (σημερινή πρωτεύουσα της Τουρκίας). Οι γονείς του ήταν πλούσιοι και ευσεβείς, και ονομάζονταν Επιφάνιος και Άννα. Είχαν και δύο κόρες, την Μαρία, που ήταν πρεσβυτέρα και την Επιφάνια. Όταν ο Άγιος ήλθε σε κατάλληλη ηλικία, παντρεύτηκε και απόκτησε μία κόρη την Αναστασώ (τη γυναίκα του την έλεγαν Ευφροσύνη). Επειδή όμως επιθυμούσε την μοναχική πολιτεία, αφού τακτοποίησε τις οικογενειακές του υποθέσεις, πήγε σε μοναστήρι, κοντά στον Όσιο Ιωαννίκιο, στον Όλυμπο της Βιθυνίας. Εκεί, μετά από δοκιμασία, γίνεται μοναχός, το 842 μ.Χ., με το όνομα Ευθύμιος, από Νικήτας που ονομαζόταν πρώτα. Μετά από αρκετά ...

Γεννήθηκε στην ελληνική Βόρειο Ήπειρο ο κατά κόσμον Βασίλειος Γκέλιος, και συγκεκριμένα στο χωριό Συνίστα Κορυτσάς το 1898. Προσήλθε στη μονή Αγίου Στεφάνου-Κωνσταμονίτου το 1928. Εκάρη μοναχός το 1930. Διήλθε από διάφορα διακονήματα. Διακρινόταν για την εργατικότητα του. Όταν επιστατούσε τους εργάτες της μονής, προσευχόταν πολύ γι’ αυτούς και τις οικογένειες τους. Είχε ανιδιοτέλεια, φιλαδελφία, διάκριση, αγάπη, ταπείνωση καί κατάνυξη. Νηστευτής και θερμά προσευχόμενος. Σε μία αγρυπνία του Αγίου Στεφάνου, όλη τη νύχτα έμεινε όρθιος, ακατάπαυστα δεόμενος. Κρυμμένος πίσω από ένα προσκυνητάρι συμμετείχε στη θεία λατρεία ενεργά. Λέγοντας τους Χαιρετισμούς του αγίου έλαμπε όλος από χαρά, όπως αναφέρει ο Ιερομόναχος Αναστάσιος Καρυώτης. Κάποτε ασθένησε από βαριάς μορφής φυματίωση. Οι πατέρες τον απήλλαξαν από τα διακονήματα και τον έστειλαν να μείνει στην ...

Γεννήθηκε στο Κρανίδι Ερμιονίδος και νωρίς φόρεσε το τίμιο του μοναχού ένδυμα στη μονή Αγίων Αναργύρων Ερμιόνης. Αργότερα, για τελειότερη ζωή ήλθε στο αγιώνυμο όρος του Άθωνος, όπου χειροτονήθηκε διάκονος. Μετά από καιρό επέστρεψε στη μονή της μετανοίας του με περισσότερο ένθεο ζήλο. Συμπατριώτες του στον ανταρτοπόλεμο τον συνέλαβαν, γιατί δεν τους ακολούθησε, και σιγά σιγά του έκοψαν με μαχαίρι τον λαιμό. Με σταθερότητα, πίστη και ανδρεία πορεύθηκε ο νεαρός διάκονος την ίδια οδό με τον συνώνυμο του πρωτοδιάκονο και πρωτομάρτυρα Στέφανο. Την θερμή προσευχή του δεν έπαυσε έως την τελευταία στιγμή. Ο δήμιος του δέχθηκε ισχυρό νευρικό κλονισμό και ορκίσθηκε να πάψει το άχαρο αυτό έργο. Κάποιος άλλος όμως τον διαδέχθηκε, βάφοντας τα δάκτυλα του στο αίμα του πρώην δημίου. Ο ιεροδιάκονος ...

Καταγόταν από την κοινότητα Μπουϊματσένι του νομού Μποντοσάνι της Ρουμανίας. Οι χωρικοί γονείς του διακρίνονταν για την πλούσια ευσέβεια τους. Επιθυμώντας ν’ ακολουθήσει την ευαγγελική ζωή ήλθε στο Άγιον Όρος να μονάσει, όπου εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός. Ο Καψαλιώτης Γέροντας Βαρλαάμ. Μετά από πολλά χρόνια ασκήσεως στον ιερό Άθωνα, ο ονομαστός αυτός ασκητής και σπουδαίος πατήρ επέστρεψε στην πατρίδα του. Παρέμεινε στη σκήτη Κοζάντσεα-Μποντοσάνι. Εκεί χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος και κατεστάθη Δίκαιος της το 1899. Επί μία δωδεκαετία διακυβέρνησε τη σκήτη ως άριστος Πνευματικός. Βοήθησε πολλούς μαθητές του στην ανοδική πνευματική τους πορεία με τον φόβο του Θεού, την τήρηση των θείων εντολών, την αέναη κυριακή προσευχή, την υπακοή και την ελεημοσύνη. Το 1912 ο Γέροντας Βαρλαάμ ήλθε ξανά στο Άγιον Όρος και παρά ...

Καταγόταν από την περιοχή Πράχωβας της Ρουμανίας. Ακούγοντας ότι πολλοί συμπατριώτες του ασκούνται στο Άγιον Όρος το 1865 ήλθε στη σκήτη του Τιμίου Προδρόμου, στην υπακοή του Δικαίου Νήφωνος (+ 1901). Για την ταπείνωση και την υπακοή του εκάρη μοναχός και αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος και πρεσβύτερος. Η πραότητα, η ταπείνωση, η σοφία και η ειρήνη χαρίτωνε τη ζωή του. Λειτουργούσε καθημερινά. Όλες τις διακονίες του τις έκανε με σιωπή. Ποτέ δεν κατέκρινε κανένα. Σεβαστός και αγαπητός σύμβουλος του ήταν ο Γέροντας Νεκτάριος (+ 1903), από τον οποίο δεν έμαθε μόνο τη βυζαντινή μουσική αλλά και τη νοερά προσευχή. Το 1891 για την αρετή του εξελέγη Δίκαιος της σκήτης. Ως Δίκαιος αναδείχθηκε με την καλοκαγαθία και την αγιότητά του πρότυπο πνευματικού πατρός. ...

Ο μακαριστός Γέροντας Ιωακείμ Καρυώτης (+1988) μας διηγείτο πως ο μακάριος μοναχός Ιωαννίκιος, Γέροντας της μοναδικής Καλύβης στο Άγιον Όρος στ’ όνομα του Αγίου Ιωαννικίου του Μεγάλου, σήμερα γκρεμισμένης και κάτω από την Καλύβη μας ευρισκόμενης, είχε μεγάλη αυστηρότητα στον βίο του και τη συνοδεία του. Ζούσαν πολύ φτωχικά, στερημένα, ασκητικά και ταπεινά. Ο Γέροντας είχε έλθει πολύ μικρός στην Κουτλουμουσιανή σκήτη του Αγίου Παντελεήμονος και μάλιστα είχε, λέγεται, συναντηθεί με τον όσιο Νικόδημο τον Αγιορείτη (+1809), που ερχόταν συχνά στη σκήτη μας, για να συνομιλήσει με τον ιερομόναχο Κύριλλο Καστανοφύλλη (+1835), τον Γέροντα του οσιομάρτυρος Γερασίμου (+1812), που του αντέγραφε τα θεοκίνητα βιβλία, γιατί ο όσιος Νικόδημος ήταν κάπως κακογράφος. Ο Γέροντας Ιωαννίκιος είχε έξι υποτακτικούς. Τα κελλάκια τους όμως ...

Ο Άγιος Μεγαλομάρτυς Χριστοφόρος καταγόταν από ημιβάρβαρη φυλή και ονομαζόταν Ρεμπρόβος, που σημαίνει αδόκιμος, αποδοκιμασμένος, κολασμένος. Πιθανότατα έζησε κατά τους χρόνους του αυτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.), όταν στην Αντιόχεια Επίσκοπος ήταν ο Άγιος Ιερομάρτυς Βαβύλας († 4 Σεπτεμβρίου). Ο Άγιος ως προς την εξωτερική εμφάνιση ήταν τόσο πολύ άσχημος, γι’ αυτό και αποκαλείτο «κυνοπρόσωπος». Η μεταστροφή του στον Χριστό έγινε με τρόπο θαυμαστό. Συνελήφθη αιχμάλωτος σε μάχη, που διεξήγαγε το έθνος του με τα Ρωμαικά αυτοκρατορικά στρατεύματα. Κατατάγηκε στις Ρωμαικές λεγεώνες και πολέμησε κατά των Περσών, επί Γορδίου και Φιλίππου. Όταν ήταν ακόμη κατειχούμενος, για να ευχαριστήσει τον Χριστό, εγκαταστάθηκε σε επικίνδυνη δίοδο ποταμού και μετέφερε δωρεάν επί των ώμων του εκείνους που επιθυμούσαν να διέλθουν τον ποταμό. Μία μέρα παρουσιάσθηκε προς ...

Πώς να περάσει Αύγουστος μήνας και να μην πονέσει η ψυχή μας από όλα τα τραγικά που συνέβησαν στη ζωή μας και τη σταύρωσαν; Τη μαχαίρωσαν κατάστηθα; Αχ, αυτός ο Αύγουστος και τα δεινά του. Και οι οδύνες του. Και οι καημοί του. Δυο φορές ο Αύγουστος μάς πρόδωσε. Ξέρασε λάβα και φωτιά, πόνο και δάκρυ, ολοφυρμούς και απόγνωση. Δύστηνος τόπος το νησί μας. Με πολλές δοκιμασίες. 1964! Αγία Τηλλυρία! Αγία Τηλλυρία πώς να ιχνογραφήσω τη μορφή σου πώς να σου ιστορήσω εικόνισμα, πώς να σε ζωγραφίσω; Που δεν έχεις, καημένη μου, άλλο από μαυρίλα και θάνατο. Αύγουστος μήνας, και φωτιά, και θάνατος Πού να ‘βρω χρώμα; Αγία Τηλλυρία σταχομαζώχτρα και ζητιάνα μου. Και τι να ζητιανέψεις πια που τα ‘χεις όλα: τόση ζωή και τόσο θάνατο; Κι όμως ήτανε Αύγουστος ζεστός κι ούτε βροχή ...

Εορτάζει 43 ημέρες πριν το Άγιο Πάσχα.   Βιογραφία Ο Ιουλιανός ο παραβάτης, γνωρίζοντας ότι οι χριστιανοί καθαρίζονται με τη...