Πεμπτουσία· Ορθοδοξία-Πολιτισμός-Επιστήμες

Ετήσιο Συνέδριο «Για την ζωή» Μόσχα, Ξενοδοχείο Salut, 11-13 Αυγούστου 2014 Ζούμε σε μία εποχή που ο άνθρωπος γίνεται διαρκώς εμπαθέστερος. Εκλύονται τα ήθη τουκαι σκοτίζεται ο νους του. Ο παραλογισμός που ζει ο σύγχρονος άνθρωπος είναι προφανής και αναντίρρητος. Βρισκόμαστε στην εποχή για την οποία είχε προφητεύσει ο Μέγας Αντώνιος, ότι οι τρελλοί θα παρουσιάζονται ως λογικοί και οι λογικοί ως τρελλοί. Mπορεί κάποιος να ισχυρισθεί ότι και σε παλαιότερες εποχές υπήρχε έντονη αμαρτωλότητα, πρέπει όμως να επισημάνουμε ότι ποτέ δεν υπήρχε η προκλητική νομιμοποίηση και η  τεράστια κοινωνική αποδοχή της αμαρτίας. Στις ημέρες μας νομιμοποιήθηκαν οι  εκτρώσεις, η μοιχεία, η ομοφυλοφιλία, πράγματα που θα ήταν αδιανόητα έως τα μέσα του 20ου αιώνα. Προκαλεί έκπληξη, αν μη τι άλλο, ότι η αμαρτία σήμερα προβάλλεται όχι μόνο ως νόμιμος αλλά ως ιδανικός τρόπος ζωής. Η οικογένεια σήμερα διέρχεται μία μεγάλη κρίση παγκοσμίως. Ο αιώνιος εχθρός του  ανθρώπου γνωρίζει πολύ καλά ότι αν χτυπήσει τον πυρήνα της κοινωνίας, που είναι η  οικογένεια, θα πετύχει τον σκοπό του. Έχει δημιουργήσει τέτοιες συνθήκες ώστε οι νέοι  να αποφεύγουν η να καθυστερούν πολύ να κάνουν γάμο και βέβαια χωρίς τις ανάλογες  προϋποθέσεις, της αγνότητας και της εν Χριστώ ζωής. Να μην κάνουν εκκλησιαστικό  γάμο, που είναι ο μόνος έγκυρος και ευλογημένος από τον Θεό γάμος. Να κάνουν  πολιτικό γάμο η αυτό το σύγχρονο δαιμονικό σύμφωνο συμβίωσης με το οποίο μπορούν  ακόμη και ομοφυλόφιλοι να παντρεύονται. Αλλά και στις υπάρχουσες οικογένειες να  δημιουργεί τέτοιους πειρασμούς από το τίποτα, ώστε με πολλή ευκολία να προκύπτει το  διαζύγιο ως η ιδανική λύση! Τα στατιστικά από μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος δείχνουν ότι ανά έτος τα διαζύγια είναι περισσότερα από τους γάμους. Έτσι ο σύγχρονος άνθρωπος όταν έρθει αντιμέτωπος με μία ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη  θεωρεί την έκτρωση ως κάτι φυσικό. Έχει καθιερωθεί πλέον ο όρος «τεχνητή διακοπή της κυήσεως». Λες και είναι τόσο εύκολο, σαν να πατάς έναν διακόπτη και να κλείνει το ρεύμα. Δεν συνειδητοποιούν όσοι κάνουν εκτρώσεις, ότι διαπράττουν ένα έγκλημα, ένα μεγάλο  αμάρτημα, αυτό του φόνου. Από την στιγμή της συλλήψεως, δηλαδή όταν γονιμοποιηθεί το ωάριο έχουμε το έμβρυο - άνθρωπο,  μία ψυχοσωματική οντότητα, η οποία αναπτύσσεται για εννέα μήνες μέσα στην μήτρα της μητέρας του έως να δει το φως της ζωής με την γέννησή του. Δεν μπορούμε, σε  οποιαδήποτε φάση της πορείας του εμβρύου μέσα στην μήτρα της μητέρας του, ακόμα και στις πρώτες 12 εβδομάδες, να σταματήσουμε την ζωή του, διαπράττουμε φόνο. Δεν είναι μόνο η μητέρα που ευθύνεται για τον φόνο-έκτρωση, αλλά και ο πατέρας που συγκατατίθεται σε αυτήν την βίαιη και φρικιαστική  πράξη, έχει την ευθύνη. Σκοτώνουν τα αγέννητα παιδιά τους! Επειδή δεν τα αφήνουν να  γεννηθούν, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι δικά τους παιδιά. Επίσης και ο γιατρός που  αναλαμβάνει να κάνει την έκτρωση έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης. Δεν πρέπει να βλέπουν οι συγκεκριμένοι ιατροί την άσκηση του επαγγέλματός τους, που ουσιαστικά δεν είναι  επάγγελμα αλλά λειτούργημα, μόνο από οικονομική άποψη, να βλέπουν και ηθικά, και  πνευματικά. Εμείς γνωρίζουμε πολλούς γυναικολόγους χειρούργους που δεν έκαναν ποτέ έκτρωση. Μπορεί κάποιος να επικαλεστεί προσωπικούς συνειδησιακούς λόγους και να  αποφύγει την έκτρωση. Μάλιστα σε πολλές περιπτώσεις, μετά από ευγενική και με αγάπη ενημέρωση που παρείχαν στο πρόσωπο που επρόκειτο να κάνει έκτρωση, κατάφεραν να  την ματαιώσουν και η γυναίκα να αποδεχτεί την εγκυμοσύνη της. Η αμαρτία αυτή της έκτρωσης - φόνου επιβαρύνει ιδιαίτερα την συνείδηση της μητέρας εφ' όρου ζωής. Στις εξομολογήσεις πολλών γυναικών που έχουν πέσει σε αυτήν την αμαρτία  βλέπω τις ενοχές, τις τύψεις  συνειδήσεως που έχουν, και ας έχουν εξομολογηθεί. Και συνήθως κάποια γυναίκα δεν  μένει μόνο στην μία έκτρωση, μερικές φθάνουν και σε διψήφιο αριθμό. Απαιτείται βαθιά  μετάνοια, κόποι και έργα μετανοίας, για να εξαλειφθούν οι συνέπειες αυτής της αμαρτίας.  Βέβαια με την εξομολόγηση συγχωρείται η αμαρτία, όμως οι συνέπειες παραμένουν. Θα  πρέπει να καταβληθεί η ανάλογη οδύνη δια της μετανοίας, με επιμέλεια στην τήρηση των  εντολών του Θεού, για να βρει ξανά η ψυχή την ειρήνη, την ανάπαυση. Ο Θεός είναι  ελεήμων και πάντοτε δέχεται την μετάνοιά μας, όμως υπάρχει ο πνευματικός νόμος που θα πρέπει να βρει την εκπλήρωσή του μετά την διάπραξη της οποιασδήποτε αμαρτίας. Όση  ηδονή απολαύσαμε με την διάπραξη της αμαρτίας τόση οδύνη θα πρέπει να καταθέσουμε με την μετάνοιά μας. Και γιατί να φτάσουμε σε αυτό το σημείο, ώστε να μετανοούμε και να αγωνιούμε αν θα επανεύρουμε την ειρηνική σχέση μας με τον Θεό και την συνείδησή μας; Καλύτερα δεν είναι να μην διαπράξουμε αυτήν την αμαρτία; Για αυτό χρειάζεται  ενημέρωση και διαφώτιση για το φοβερό αμάρτημα των εκτρώσεων.

Περί χριστιανικής πολιτείας και διαγωγής (Αγίου Επιφανίου, Αρχιεπισκόπου Κωνσταντίας της Κύπρου) «Όσοι θέλουν να ζήσουν με ευσέβεια, σύμφωνα με το θέλημα του Ιησού Χριστού» αυτά πρέπει να φυλάττουν με τη βοήθεια του Θεού: την ησυχία, την άσκηση. Πρόσεχε από την πολυλογία γιατί από την πολυλογία δεν θα αποφύγεις την αμαρτία. Εάν σου δόθηκε λόγος, απάντησε με σύνεση στον πλησίον, διαφορετικά κλείσε καλύτερα το στόμα σου. Μην κακολογείς τον αδελφό σου, ούτε να ανέχεσαι όσους κακολογούν για να μην κατακριθείς, άλλα εάν μπορείς επίπληξέ τους. Αυτά που μισείς μην τα κάνεις σε άλλον, και εκείνο που θέλεις να σου κάνει ο πλησίον, αυτό να κάνεις και εσύ. Σταμάτησε να γελάς με αναίδεια και σε ακατάλληλο καιρό. Φρόντισε να μην στενοχωρήσεις ποτέ κάποιον. Μην ανταποδώσεις το κακό με κακό αλλά να ...

Στην Ελλάδα, συντριπτική πλειοψηφία νέων παιδιών ηλικίας 14 ετών εξακολουθεί να εργάζεται στην αγροτική παραγωγή, στο εμπόριο, στη βιομηχανία και στην οικοδομή. Είναι παιδιά που φοίτησαν μόνο στο δημοτικό και αρκετές φορές ούτε και σε αυτό. Πολλά από αυτά τα παιδιά ανήκουν σε μετανάστες, σε αθίγγανους. Κάποια από αυτά τα παιδιά εργάζονται σε οικογενειακές επιχειρήσεις ή λαμβάνουν μέρος σε επαιτεία και κλεψιές. Η Ελλάδα αναθεώρησε τις διεθνείς συμβάσεις των ετών 1919-1965 με την έκδοση προεδρικών διαταγμάτων. Η ισχύουσα νομοθεσία (Ν1837/89) για την εργασία ανηλίκων είναι προσαρμοσμένη στις διατάξεις της 138 διεθνούς σύμβασης εργασίας, σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται σε παιδιά άνω των 14 ετών να εκτελούν ελαφρές εργασίες. Δεν είναι λίγες οι φορές που παιδιά επαιτούν σε φανάρια, παίζουν μουσικά όργανα σε ...

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κασσανδρείας κ. Νικόδημος μιλάει για την εορτή της Κοίμησης και Μετάστασης της Θεοτόκου. Στην ομιλία του αναφέρθηκε στα ονόματα της Παναγίας και το θεολογικό τους περιεχόμενο και εκφωνήθηκε στον Εσπερινό της εορτής του Δεκαπενταυγούστου στο παρεκκλήσιον της Παναγίας στον Πολύγυρο. %kassndr%

Συγκαθιστός χορεύεται από άντρες και γυναίκες στους γάμους, όταν πηγαίνουν να πάρουν τη νύφη, επίσης σε πανηγύρια και άλλα γλέντια. Την ονομασία του οφείλει στο ότι το βήμα του χορευτή ημικάθεται μια στο δεξιό και μια στο αριστερό πόδι. Οι συγκαθιστοί σκοποί είναι πολλοί σε κλίμακες, τρόπους και αρχιτεκτονική μελωδιών. Χορεύονται κατά ζεύγη αντικριστά με μεγάλη ποικιλία χορευτικών σχημάτων και συνοδεύονται από ενθουσιώδη επιφωνήματα. %sigkkat%

Οι Μουσουλμάνοι της Θράκης  είναι η μόνη επίσημα  αναγνωρισμένη μειονότητα στην Ελλάδα και αποτελείται  από Τουρκογενείς, Πομάκους και Ρωμά.  Με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923 οι παραπάνω πληθυσμοί  εξαιρέθηκαν από την υποχρεωτική ανταλλαγή των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, παρέμειναν στην περιοχή της Θράκης, στην οποία ζούσαν εδώ και πολλούς αιώνες, και αποτελούν σήμερα  τη μουσουλμανική μειονότητα. Οι περισσότεροι ζουν κυρίως στους  Νομούς Ξάνθης και Ροδόπης, αποτελώντας το 40 με 50% του πληθυσμού,  ενώ στο Νομό Έβρου αποτελούν το 4%.  Η ελληνική δημόσια διοίκηση στις αρχές  του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα  ονόμαζε την μειονότητα  Τουρκική και τα εκπαιδευτήριά της  τουρκικά, παρόλο που η παραπάνω Συνθήκη κάνει λόγο μόνο για μουσουλμανική μειονότητα. Κυρίαρχη γλώσσα  των μειονοτικών πληθυσμών  είναι η  τουρκική, ...

Τα μυστήρια είναι ιερές τελετές που συνέστησαν ο Κύριος και οι Απόστολοι, με τις οποίες κατά τρόπο μυστικό και θαυμαστό με ορατά σημεία μεταδίδεται στους πιστούς η αόρατη Χάρη του Θεού. Με τη ζωντανή, ενσυνείδητη και γεμάτη πίστη συμμετοχή μας στα μυστήρια γινόμαστε μέτοχοι της θεϊκής ζωής, δηλαδή αγιαζόμαστε, μετέχουμε στο εκκλησιαστικό γεγονός μαζί με όλους τους ανθρώπους που έχουν την ίδια πίστη με μας και γι΄ αυτό τους θεωρούμε αδελφούς μας. Αυτή η κοινή μετοχή στις τελετές αυτές, που γίνεται στο όνομα του αναστημένου Χριστού, μας δίνει την ελπίδα της αιώνιας ζωής. Τα μυστήρια είναι επτά. Το Βάπτισμα, το Χρίσμα, η Εξομολόγηση και η Θεία Ευχαριστία είναι υποχρεωτικά για όλους τους Χριστιανούς.  Δηλαδή, δεν μπορεί κάποιος να λέγεται Χριστιανός, αν δεν συμμετέχει ...

Την απόφαση αυτή του τοπάρχη την πληροφορήθηκε διά θείας αποκαλύψεως ο επίσκοπος της πόλεως και έλαβε την επιβαλλόμενη πρόνοια. Συγκεκριμένα, επειδή το πάνω από την πύλη μέρος ήταν κυλινδροειδές, αφού άναψε λυ­χνάρι μπροστά από τη θεία Εικόνα, έβαλε πάνω μια κερα­μίδα. Κατόπιν έφραξε εξωτερικά το μέρος εκείνο με ασβέ­στη και πλίνθους και έτσι διαμόρφωσε στο τείχος ενιαία και ομαλή επιφάνεια. Αφού λοιπόν δε φαινόταν πλέον η ιερή Εικόνα, σταμάτησε κάθε ενέργεια ο ασεβής εκείνος τοπάρχης και δεν πραγματοποίησε την ανόσια απόφασή του. Στο μεταξύ πέρασαν χρόνια πολλά, ώστε ξεχάστηκε πλέον από τη μνήμη των ανθρώπων πού ήταν κρυμμένη η θεία Εικόνα. Πηγή: http://artsy.gr/texni Όταν ο βασιλιάς των Περσών Χοσρόης, αφού κυ­ρίευσε και λεηλάτησε τις πόλεις της Ασίας, έφτασε και στην Έδεσσα ...

Οι άγιοι μάρτυρες Παύλος και Ιουλιανή ήταν αδέλφια και κατά την εποχή του αυτοκράτορα Αυρηλιανού (270-275 μ.Χ.) κατοικούσαν στην Πτολεμαΐδα. Ο Παύλος είχε μελετήσει και γνώριζε σε βάθος τις άγιες Γραφές και κήρυττε στο λαό τις θείες αλήθειες. Όταν ο Αυρηλιανός επισκέφτηκε την Πτολεμαΐδα, έμαθε για τις δραστηριότητες του Παύλου και πρόσταξε να τον φέρουν ενώπιόν του. Παρουσιασθείς δε ο Άγιος ενώπιον του αυτοκράτορα, ομολόγησε με παρρησία την πί­στη του στο Χριστό και άσκησε δριμύτατο έλεγχο κατά των ειδώλων. Ύστερα από το γεγονός αυτό, ο αυτοκράτορας πρόσταξε και κρέμασαν τον Άγιο και του καταξέσχισαν το σώμα με σιδερένια νύχια. Βλέποντας δε η Ιουλιανή τον αδελφό της σ’ αυτή την κατάσταση, άρχισε να δια­μαρτύρεται και να καυτηριάζει με λόγια δριμύτατα τον τύ­ραννο. ...

Άμεση συνέπεια της αυστηρά κριτικής και καταδικαστικής ηθικής αντιμετώπισης των τεχνικών παρεμβατικής γονιμοποίησης αποτελεί η στάση της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας έναντι των άτεκνων ζευγαριών και της επιστημονικής έρευνας για τη στειρότητα. Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αναγνωρίζει τη στειρότητα ως δοκιμασία δύσκολη. Για το λόγο αυτό, χωρίς να διαλεχτεί με τα άτεκνα ζευγάρια περί των υπαρχουσών σήμερα ιατρικών δυνατοτήτων, καλεί από τη μια την κοινότητα των πιστών να κατανοήσει τον πόνο εκείνων που αδυνατούν να γίνουν γονείς και να τους στηρίξει κι από την άλλη καλεί το ζευγάρι να κατανοήσει ότι η συζυγική ζωή έχει αξία και χωρίς την τεκνογονία και να εκλάβει τη στειρότητα ως ευκαιρία πνευματικής καρποφορίας και παροχής σημαντικών υπηρεσιών στη ζωή των ανθρώπων, όπως βοήθεια σε φτωχούς, οικογένειες ή παιδιά ...

Το Ελληνικό Παρθεναγωγείο της Αττάλειας. Η λειτουργία των Παρθεναγωγείων παρατηρείται βέβαια και στον Ελλαδικό χώρο, στη Μικρασία όμως είχε την πλήρη ανάπτυξη του, τονίζοντας την προοδευτικότητα των Μικρασιατών, όταν για εκείνα τα χρόνια τόσα πολλά κορίτσια πήγαιναν σχολείο. Όμως πάντα στις πόλεις που προαναφέραμε στα χρόνια της ακμής (1880-1920) υπήρχαν και Νηπιαγωγεία, που ως βασικό στόχο είχαν πέρα από τα παιχνίδια, να προετοιμάζουν τα νήπια στην ομιλία της Ελληνικής γλώσσας, αφού αυτή έπρεπε να διδαχθεί ως ξένη γλώσσα, δεδομένου του τουρκοφωνισμού και της απαγόρευσης της δημόσιας χρήσης της Ελληνικής γλώσσας. Η Κοινότητα και η Εκκλησία στήριζαν τα σχολεία οικονομικά, αλλά όλη η οργάνωση της διοίκησης των σχολείων στο επίπεδο της εξεύρεσης των πόρων, των βιβλίων, των τετραδίων, των αναλωσίμων, όμως κυρίως της εξεύρεσης ...

Ω Κύριε , αιώνιε και Δημιουργέ των πάντων , ο οποίος με την ανεξερεύνητη αγαθότητα Σου με κάλεσες σε αυτήν την ζωή, ο οποίος μου έδωσες την χάρη του Βαπτίσματος και την σφραγίδα του αγίου Πνεύματος , ο οποίος με προίκισες με την επιθυμία να αναζητήσω Εσέ, τον μόνο αληθινό Θεό, εισάκουσε την προσευχή μου. Δεν έχω ζωή, φως, χαρά , ή σοφία, Ούτε δύναμη χωρίς εσένα, ω Θεέ. Εξαιτίας των αμαρτιών μου δεν τολμώ να υψώσω τους οφθαλμούς μου σε Εσένα. Αλλά Συ είπες στους μαθητές Σου: « Καθετί που θα ζητήσετε στην προσευχή σας με πίστη, θα το λάβετε» και «καθετί που ζητήσετε στο όνομά μου θα γίνει». Γι αυτό τολμώ να Σε επικαλεστώ: Καθάρισέ με από κάθε ρύπο σωματικό και πνευματικό. Δίδαξέ με να προσεύχομαι ορθά. Ευλόγησε αυτήν την μέρα που χάρισες σε εμένα, τον ανάξιο δούλο Σου. Με ...

 Η Ιερά Μονή της Εικοσιφοίνισσας βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του Παγγαίου σε υψόμετρο 780 μέτρων, ανάμεσα σε τρεις, κατάφυτες με καστανιές και καρυδιές, κορυφές και στην έξοδο ενός μακρόστενου και ανηφορικού φαραγγιού που ανοίγεται προς τα βορειοανατολικά και βλέπει την πεδιάδα και την πόλη της Δράμας. Η ίδρυση της Μονής ανάγεται στα χρόνια του επισκόπου Φιλίππων Σώζοντος, ο οποίος έλαβε μέρος στη Δ’ Οικουμενική Σύνοδο της Χαλκηδόνας (451 μ.Χ.). Πρώτος κτίτωρ της Μονής είναι ο άγιος Γερμανός ο οποίος με συνμοναστές τους Κωνσταντινουπολίτες αξιωματούχους Νικόλαο και Νεόφυτο έφερε εις πέρας το κτίσιμο της μονής. Η ιστορία της Μονής παραμένει άγνωστη μέχρι και τον 11ο αιώνα, οπότε ανακηρύχτηκε «σταυροπηγιακή» και κτίστηκε νέος καθολικός (κεντρικός) ναός των Εισοδίων της Θεοτόκου. Από το 1472 η Μονή ...

Με τη μετάβαση του Θεοτοκόπου στο Τολέδο αρχίζει μια νέα περίοδος επιρροών για τον καλλιτέχνη με χαρακτηριστικό έργο την Ανάληψη της Θεοτόκου που χρονολογείται πιθανόν το 1579. Η Θεοτόκος είναι το κεντρικό πρόσωπο της σύνθεσης η οποία ανεβαίνει στον ουρανό με τη συνοδεία των αγγέλων. Η Παναγία αποτυπώνεται με μεγαλοπρέπεια και εύσωμη όχι τόσο όμως όσο οι γυναικείες φιγούρες της ιταλικής περιόδου. Τα χρώματα που χρησιμοποιεί ο δημιουργός και σε αυτό το έργο είναι κόκκινο-μπλε. Το πρόσωπο της Παναγίας διακρίνεται από γλυκύτητα και τα μάτια της είναι βουρκωμένα. Η στάση των χεριών σε στάση δέησης της γυναικείας μορφής εκφράζει τον πόνο για τα πάθη του Χριστού. Το έργο έχει επιρροές  από τον Τιτσιάνο χωρίς όμως αυτό να εκλείπει το στοιχείο της καινοτομίας ...