
Ιερομόναχος Χαράλαμπος, (1910-2001), Ηγούμενος Ιεράς Μονής Διονυσίου Αγίου Όρους. (Επιμέλεια Στέλιος Κούκος) Ο αδελφός του Κοσμάς αναφέρει ότι με λακωνικόν αλλά πολύ σαφή τρόπον του προείπε για το ταξίδι: – Βοήθησέ με αδελφέ, διότι βιάζομαι. Θα ταξιδέψω. Έχουμε λειτουργίαν. – Πού θα ταξιδέψης; Και ο Γέροντας με ένα νόημα του χεριού. – Πάνω… Δείχνοντας τον ουρανόν. Ωστόσο στους πολλούς εκρύφτηκε. Μάλιστα την τελευταίαν ημέραν, Πρωτοχρονιά του 2001 , ήταν σε πλήρη φόρμα. Έφαε κανονικά. Δεχόταν όλον τον κόσμο. Μιλούσε και νουθετούσε με πολλήν διαύγειαν και φωτισμόν. Ακόμα και τους γιατρούς είχε ξεγελάσει. Τελευταίο πόρισμα: «Ευτυχώς ξεπεράστηκε η κρίσις». Από την όλην του συμπεριφοράν, φαινόταν, ότι σιωπηλά υπήρξε θεατής ουρανίων οπτασιών. Ίσως ο αδελφός της Μονής μας π. Νικόλαος, να περιγράψη στο μέλλον περισσότερα ως αυτόπτης μάρτυς. Εκείνο το οποίο με διαβεβαίωσε κάποιος άλλος ...